Doel 96: Een boek schrijven/een lang verhaal schrijven.

Dit lange verhaal schrijf ik i.p.v. een boek. Ik ga het verhaal vertellen over Merry's verdwijning en
thuiskomst. Het is voor mij gelijk een verwerkings verhaal, zodat ik alles beter op een rijtje kan krijgen van
wat er allemaal gebeurd is. (En wat er nog gaat gebeuren.)

Op zaterdag 4 juni 2011 hinkte Merry heel erg. En op maandag 6 juni ben ik toen naar de dierenarts gegaan:
Merry had behoorlijk hoge koorts en ik kreeg antibiotica mee om de koorts te doorbreken. Maar het was een enorme strijd om die antibiotica te geven, want Merry vertikte het om het voer (waar ik het doorheen had
geroerd) op te eten. Ik heb toen dinsdag uiteindelijk de dierenarts gebeld en ik mocht 's middags komen dan
zou Merry voortaan via injecties de antibiotica krijgen. Maar toen begon de nachtmerrie: Merry zag mij met
de transporter in mijn handen naar hem toelopen en hij wilde niet weer daarin vervoerd worden, dus liep hij weg. (Dit was omstreeks half 5 's middags.)

Sindsdien ben ik hem gaan zoeken en roepen en zoeken en roepen, maar Merry was spoorloos verdwenen. De laatste keer dat ik Merry zag was dat hij naar de struiken liep even verderop bij mijn huis. Pip (Merry's broer) en ik bleven alleen achter. En dat was een complete nachtmerrie!! Pip liep dagenlang te miauwen en te klagen en ik heb dagenlang lopen zoeken en roepen en hele erge huilbuien. Omdat Merry een grijze vacht heeft is hij moeilijk te vinden in de (donkergroene) struiken.

Vrijdag 10 Juni heb ik Amevedi gebeld om Merry als vermist op te geven (dit heb ik gedaan op aanraden van
een hele goede vriendin). Verder heb ik geflyerd met een foto van Merry op de voorkant en ik heb de dieren-
ambulance gebeld om te vragen of zij nog iets vernomen hebben. Dit was helaas niet het geval.

Zaterdag 11 Juni kreeg ik een tip van een kennis die meldde dat Merry verderop gesignaleerd was, maar....het was wel een kat met witte pootjes en Merry is helemaal grijs!! Tóch gaf het mij wel weer enigszins hoop. Hoop die met de dag meer en meer verdween. Ik ben op de desbetreffende plek/plekken gaan zoeken en roepen. En ik kreeg zelfs hulp van mensen die daar wonen. Maar helaas geen Merry...!!

Op maandag 13 Juni (Tweede Pinksterdag) werd ik gebeld door mensen die Merry gezien zouden hebben. Ik ben toen wéér gaan zoeken en roepen, maar helaas...nog steeds géén Merry!! En naarmate de dagen vorderde begon ik toch weer de hoop te verliezen om Merry ooit nog levend terug te zien. En accepteerde ik dat feit, dat Pip en ik alleen zouden blijven. Dit is met heel veel huilbuien en boosheid gepaard gegaan. (Boos op mezelf dat ik Merry niet had binnen gehouden zodat hij niet kon weglopen.)

En net toen ik alle hoop liet varen...is Merry diep in de nacht van woensdag 15 juni op donderdag 16 juni om 01.45 thuis gekomen!! Uit zichzelf!! Ik hoorde het kattenluik "klepperen" en dacht dat het weer een kat uit de buurt was, maar toen ik ging roepen bleef het stil (normaal hoorde ik dan het kattenluik wel weer "klepperen") en dat vond ik héél vreemd. En ik hoorde een tikkend geluid op de vloer. Ik dacht dat Pip misschien gewond was geraakt en ik pakte dus mijn zaklamp om te kijken.
Ik ben toen naar de huiskamer gelopen en tot mijn stomme verbazing....stond Merry op de bank!!!!
Brood-en broodmager en een verschrikkelijke stank om hem heen!! En hij was héél erg wantrouwig. Maar oh!!! Wat was ík blij!! Merry was weer terug!!





En ja, toen begon het lange wachten...Merry is toen op bed gesprongen (voor zover hem dat lukte met die ontstellend magere pootjes). Ik heb toen tegen half 3 's nachts naar de dierenambulance gebeld en die waren ontzettend blij dat Merry weer terug was. En zij adviseerden mij om te wachten tot de dierenartsenpraktijk open zou gaan. En ja, dat was om 09.00 uur pas. Dus ik heb héél veel koffie gedronken en boterhammen gegeten en spelletjes gespeeld op de computer om de tijd maar te doden en kijken hoe het met Merry ging. En ondertussen Pip ook bezig houden, want die snapte er helemaal níks meer van ;-) (En ikzelf ook niet, eerlijk gezegd.)

Toen het uiteindelijk 09.00 uur was heb ik gelijk de dierenartsenpraktijk gebeld en ja, ik kon 's middags komen. Maar toen kreeg ik nog de schok van mijn leven: op het bed lag er vochtwond (toen Merry thuiskwam had hij een flinke wond waar pus uitkwam en dat liet zich goed aanzien) met maden erin. Ik schrok hier gewéldig van en ik heb toen gelijk wéér de dierenarts gebeld en ik moest stante-pede komen. Gelukkig was er een hele lieve vriendin die mij geholpen heeft om vervoer te regelen: haar vader wilde wel rijden!!
Mijn vriendin is meegereden en zij is ook mee naar binnen gegaan.
Tja, de dierenarts schrok ook behoorlijk van hoe Merry eruit zag. En ze zijn dus ook 4 dagen bezig geweest
om de maden weg te spoelen en ook heeft Merry flink veel medicijnen gekregen. Wat een impact moet dat hebben gehad op Merry. Ik kwam toen maandag om te kijken hoe het met Merry ging en ik mocht hem meenemen naar huis (dit was op maandag 20 Juni). Merry is toen een nacht thuisgebleven, maar dat verliep niet zoals het was gepland. En dus ging hij dinsdag 21 Juni weer terug naar de dierenarts. Daar is Merry tot vrijdag 24 Juni gebleven. Ik ben iedere dag langs geweest om Merry te voeren. En dat ging prima, Merry werd steeds vertrouwelijker. En hij zat veel bij mij op schoot.

Vrijdag 24 Juni is Merry definitief thuisgekomen. Voor Pip was dit heel vreemd en hij snapte er werkelijk niks
meer van. Maar ik was en ben heel erg blij dat Merry weer heelhuids terug is. Ik heb Acederm gekregen om dit op de randen van het vel (want dat was helemaal weggeschoven). En je ziet het iedere dag weer "teruggroeien" naar het punt waar het vast moet komen te zitten.

Vandaag is het 21 Juli en Merry is nu al weer 4 weken thuis. Het gaat goed met hem, hij heeft nog wel koorts,
maar dat komt doordat het vel terug getrokken was. (Je ziet de tweede huidlaag.) En ik ga iedere week naar
de dierenarts om te kijken hoe het met Merry gaat, als ik het niet vertrouw dan mag ik aan de bel trekken.
Ik ben de mensen van de dierenartsenpraktijk ontzettend dankbaar voor hun werk en voor hun inzet en ik heb
ze ook een bloemetje gegeven, want het zijn kanjers van mensen. Ze hebben zich ontzettend ingezet om Merry erbovenop te helpen en hij gaat het "gewoon" halen. Merry is een ontzettend medisch wondertje. Als ik zie van welk punt we zijn gestart en waar hij nu is dan is het wonderbaarlijk hoe hij zich weet te redden.

En Pip? Pip heeft het er moeilijk mee. De aandacht ligt momenteel net even iets te veel bij Merry en ik probeer dus ook heel bewust de ene dag met Merry om te gaan en de andere dag wat meer aandacht geven aan Pip. Ik heb een bench te huur en daar zit Merry in, ook al vind hij het niet leuk, maar ja, Merry mag nog niet naar buiten (niet zolang het vel niet dicht gegroeid is). Pip kan gewoon in- en uitlopen (door het kattenluik).
Ik hoop dat als Merry weer volledig herstelt is dat de relatie tussen hem en Pip weer normaliseert. Want voor
nu is het erg sneu, Pip blaast naar Merry als Merry dichtbij hem komt. En dat is wel te begrijpen, maar Merry
snapt daar niks van. Maar ja, het is nog even niet anders.

Tot zover dit hele lange verhaal. Waarschijnlijk ga ik nog wel een verhaal schrijven, dus wie weet: tot de
volgende keer!! (De komende tijd ga ik nog wat foto's maken over de vorderingen die Merry maakt en die hier publiceren.)

2 Augustus 2011: ik ben zo dom geweest: ik had terrasdeur open gezet en ik deed de schuifdeur open en Merry ontsnapte naar buiten. Gevolg: helemaal op van de zenuwen en ontzettende huilbuien!! Maar (!!!), anderhalf uur later is Merry weer uit zichzelf teruggekomen. Pffff....dat is dus met een sisser afgelopen!!







Hierboven weer eens wat foto's van hoe Merry's wond eruit ziet. Het begint al aardig dicht te groeien, gelukkig!!

24 Augustus 2011: Merry's wond groeit nog steeds dicht. Het is nu al weer stukken beter dan begin Augustus. Ik ben nog steeds zo ontzettend blij dat Merry weer terug is. Maar de schrik zit er nog steeds in dat Merry weggelopen is en voor 9 dagen weg was. Ik zal hem straks weer moeten vertrouwen als Merry straks weer naar buiten kan/mag. Dat hij ook weer terug komt. En terugkomen doet hij hoor!!! Merry is ontzettend aanhankelijk naar mij toe en wil het liefste zo dicht mogelijk bij mij zijn. Ik heb er nu weer wat foto's en filmpjes bij gezet. En als ik weer behoefte heb om te schrijven dan schrijf ik weer verder over de vorderingen die Merry maakt maar ook hoe het contact met Pipje verloopt, want dat loopt nog steeds een beetje stroef. Aan de ene kant willen ze bij elkaar zijn, maar aan de andere kant is het voor Pip wat beangstigend en voor Merry is het meer jaloersheid, omdat Pip naar buiten mag en Merry (nog) niet.

Met Merry gaat het steeds beter: ik heb vanaf vorige week vrijdag (2 September 2011) de wond niet meer met Acederm gespoten, want Merry werd er helemaal gestrest van en hij likte er ook aan, waardoor de huid niet oprekte. Nu ik niet meer spuit groeit de huid sneller dicht. En is Merry ook veel minder gestrest. Ik zal nu weer wat vaker updates maken over hoe het met Merry gaat.

13 September 2011: De wond groeit nu écht sneller dicht. Ik verwacht dat het nu binnen een paar dagen dicht is, dan kan Merry eindelijk(!!!) naar buiten toe en lekker rennen. Op zich gaat het goed met Merry, hij heeft af en toe nog wel koorts en daar krijgt hij injecties antibiotica voor, zodat hij weer kan opknappen. Ik hoop dat we er achter gaan komen, waarom Merry die koorts heeft, want dat snap ik echt niet. Voor de rest maakt hij het heel erg goed.


En wat gaat de tijd toch snel!! Vandaag (Zondag 18 September 2011) is Merry voor het eerst (na 3 maanden binnen te hebben gezeten) weer naar buiten gegaan. En oh (!!) wat was dát spannend voor hem!! Hieronder volgen wat filmpjes en wat foto's. Ik hoop dat het nu eindelijk alleen maar beter zal gaan met Merry. Pip was in ieder geval weer blij om zijn speelkameraadje weer terug te hebben.

26 September 2011:

Merry is nu al weer een week buiten en het gaat ontzettend goed met hem. Hij geniet er volop van dat hij weer naar buiten mag. En hij is een stuk rustiger, al is alles wel nieuw, spannend en eng voor hem. Bij ieder geluid schrikt hij enorm!! Dat is ook niet meer dan logisch, want Merry heeft drie maanden binnen gezeten (op een paar ontsnappingen na dan). De wond groeit beter dicht nu. (Het is nog maar een héél klein stukje open.) Zelf ben ik er ook rustiger door geworden: niet meer het constante verzorgen van Merry. Er zijn nog wel wat stress-momenten: vorige week liep Merry weer in de richting waar hij vermist was voor 9 dagen en ik moest helaas werken en ik heb de hele tijd met een van angst dichtgeknepen keel mijn werk gedaan. Ik was zo ontzettend benauwd dat Merry wéér voor dagen zou verdwijnen, maar....ik heb de hele tijd tegen mezelf gezegd dat Merry wel terug zou komen, want dat had hij al die dagen gedaan. Hij is het vertrouwen absoluut waard.

Het grappige is: als Merry binnenkomt dan groet hij mij eerst voordat hij iets anders gaat doen: hij wíl contact met mij hebben!!! En Merry is ontzettend aanhankelijk geworden: hij leunt heel erg op mij in emotionele zin (en daar ben ik stiekem-weg wel blij mee, hahahaha).

En Pip is nog steeds blij om zijn speel-kameraadje weer terug te hebben!!

Vorige week heeft Merry ook kennis gemaakt met de harde werkelijkheid: zijn kopje zat onder de bultjes en krabbels, hij heeft blijkbaar op z'n kopje gehad van een andere kat/poes. Tja, dat zijn van die dingen die ik niet kan vermijden. Daar zal Merry mee moeten leren omgaan.

Ik heb weer wat foto's gemaakt van hoe het gaat met Merry en met Pip:

Het is een hele lange tijd toch wel goed gegaan tussen Merry en Pip, maar vandaag (9 Oktober) ging het eventjes niet: Merry liep heel erg te grommen naar Pip toe. Ik schrok er erg van en Merry is ook naar buiten gelopen. Ik hoop echt dat het goed komt tussen Merry en Pip. Soms zijn zo ontzettend aanhankelijk naar elkaar. (Zoals wel te zien is op de foto's!!)

Overigens: de wond van Merry is helemaal dicht!! Hij heeft twee keer een spierversterker (middels een injectie bij de dierenarts) gekregen en je ziet de kracht in zijn spieren weer toenemen. Alles gaat echt goed komen met Merry!! En daar ben ik toch wel héél erg blij mee!!

4 November: een domper op de feestvreugde...helaas de wond op Merry's heup is weer open!! Ik heb nu met de dierenarts afgesproken dat Merry binnenkort met medicatie gaat beginnen (helaas was dat medicijn niet op voorraad, waardoor ik even een paar dagen moet wachten). Dat medicijn moet ik 14 dagen geven en dan gaan we kijken of Merry geopereerd kan worden. Eerst moet de ontsteking weg zijn voor we verder kunnen gaan. Dus tot die tijd blijft Merry helaas weer binnen :(

4 December 2011: wat gaat de tijd toch snel zeg!! Ik heb weer een update over Merry: Merry heeft niet het medicijn gekregen, maar hij is geopereerd, de dierenarts had even overlegd met zijn collega's en ze waren tot de conclusie gekomen dat een operatie beter was, omdat er een behoorlijke ontsteking (weer) zat. Overigens, die ontsteking is wél een goed teken, want dat betekent dat de boel aan het genezen is. En Merry moest dus een kap om. Dat was niet zo leuk voor hem, maar ja, dat kon helaas niet anders. Na 14 dagen mochten de hechtingen eruit gehaald worden (normaal staat er 10 dagen voor, maar de dierenartsen waren bang dat dan de huid weer zou openbarsten en dan zouden het niet meer kunnen opereren, omdat er nog maar weinig huid over was om de boel tegen elkaar te hechten). Al met al dus heel erg spannend. Maar Merry is die 14 dagen goed doorgekomen!! En de hechtingen zijn eruit en het gaat nu eindelijk weer de goede kant op.


Merry was die 14 dagen weer helaas binnen en dat leidde tot jaloezie bij hem naar Pip toe, want die mocht wél naar buiten. Gelukkig gaat het nu weer goed met ze, want Merry mag ook weer naar buiten toe.

Ik merk wel dat Merry heel erg naar mij toekomt om aandacht en hij ligt ook veel bij mij op bed te slapen. Dit hele gedoe heeft een behoorlijke impact op hem gemaakt en hij is echt een stuk aanhankelijker geworden. Het liefste wil hij gewoon bij mij zijn. Gelukkig is de rust dus weergekeerd in huize Dekker ;-)




Tot slot nog even deze twee foto's erbij en ik hoop over een paar maanden weer een update te houden over het wel en wee van Merry ;-)

Merry is overigens gedurende de twee weken dat hij weer binnen was behoorlijk aangekomen en moet nu dus afvallen. Hij weegt nu 6 kg. Gelukkig kan hij weer naar buiten en dus kan hij weer lekker rennen waardoor de kilo's er wel af zullen gaan.


4 Januari 2012:
Een poosje geleden alweer dat ik een update heb geplaatst. Het gaat nog steeds heel erg goed met Merry. Hij is blij dat hij weer naar buiten mag/kan. En is gelukkig een stuk ontspannen dan voorheen. Al merk ik wel dat er niet veel hoeft te gebeuren wil hij schrikken. Hij is echt snel van slag. Ik geef hem ook extra aandacht waardoor het toch wat beter gaat met hem. Straks plaats ik nog een aantal foto's. Daar kan je goed op zien dat de wond nu met haren bedekt is. Dus dat gaat ook goed, gelukkig. Tot zover weer even deze update. Tot de volgende maar weer!!